26 Haziran Çarşamba

sabah gene pek neşeli uyandı. annesi ve abisiyle yatakta cilveleşti. abisi bir önceki gün ayağını burktğu için onu hastaneye götürdük. Ayşe hastanede çok neşeliydi. herkesin sevgilisi oldu. koridorlarda koştu. koltuklardan atladı. insanlarla ilgilendi. koşarken yere yüzükoyun kapaklandı bile ama hiç oralı olmadan ayağa kalkıp oyuna devam etti.

Eve döndüğümüzde avrat ayşeyi bana bırakıp çarşıya gitti. Aslında uyuması lazımdı ama uyumadı. ancak benim okadar çok uykum vardı ki uyutmaya çalıştım. ayağımda salladım. uyudu. yatağa koymak için kucağıma alır almaz uyandı. bi daha da uyumadı. ben makarna yerken , makarnayı bitirmek üzereyken o da istedi. verdim yedi. kendime sucuk kızarttım. ortak oldu ekmekle en az yarısını o yedi. salonda kağıt kalemlerle birşeyler yaparken ben koltukta uyuyakalmışım. Annesinin sesiyle uyandım. ayşe görünüşe göre hem ben hem ablası uyuduğundan evde yalnız kalmış bir müddet anlaşılan.